Αυτό το άρθρο παρουσιάζει ένα περίγραμμα μιας μεταπτυχιακής διατριβής για την κατάσταση του πόσιμου νερού στην Trans-Βαρούνα περιοχή Βαρανάσι της Ινδίας.Το Βαρανάσι είναι μια πολύ παλιά πόλη που έχει υπάρξει για 3000 χρόνια (Singh, 2011). Βρίσκεται στο ιερό ποταμό Γάγγη, η πόλη είναι γνωστή ως ένα θρησκευτικός και πνευματικός ινδουιστικός χώρος. Ωστόσο, οι σύγχρονες συνέπειες, όπως η αστικοποίηση δεν σταματούν σε αυτή την πόλη. Σύμφωνα με τον Singh (2011) ο πληθυσμός ξεπέρασε τους 1.000.000 κατοίκους κατά το έτος 1991. 10 χρόνια αργότερα το 2001 υπολογίζονται πάνω από 1,2 εκατ. κατοίκους. Η πιο πρόσφατη απογραφή του πληθυσμού το 2011 δείχνει μια σειρά από 1.597.051 κατοίκους της αστικής περιοχής μέσα στην περιοχή Βαρανάσι (απογραφή 2011). Επιπλέον, οι αγροτικές περιοχές στο εσωτερικό της περιοχής Βαρανάσι φιλοξενούν επιπλέον 2.079.790 άτομα. Τέλος, εκτιμάται ο πραγματικός πληθυσμός σε ένα σύνολο 3.676.841 κατοίκων για το σύνολο της περιοχής Βαρανάσι (απογραφή 2011).Ο συνδυασμός μιας ταχέως αναπτυσσόμενης πόλης με ένα ανεπαρκές σύστημα σωληνώσεων νερού έχει οδηγήσει σε σημαντικό πρόβλημα στην παροχή νερού και αποχέτευσης. Οι σωλήνες στην πόλη διαρρέουν, έχουν ως αποτέλεσμα τη ρύπανση του (εν μέρει καθαρό) πόσιμου νερού .Οι άνθρωποι εξακολουθούν να αντλούν το πόσιμο νερό από τις χειροκίνητες αντλίες που βρίσκονται κάθε 500 έως 1.000 μ. στους κεντρικούς δρόμους και μόνο. Λύματα διοχετεύονται σε ιδιωτικούς βόθρους αποχέτευσης, μια μέθοδος η οποία είναι προφανώς επικίνδυνη για τη ρύπανση των υπογείων υδάτων (εκτός από άλλες πηγές όπως η γεωργία ή η επαναπλήρωση των υπόγειων υδάτων μέσω μολυσμένων ποταμών της Βαρούνα).
RSS Feed
